Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Leeftijd: 24 jaar
Leeftijd waarop je de diagnose autisme kreeg: 19 jaar
Favoriete hobby of interesse: honden, dieren
Favoriete (sensorische) hulpmiddel: hulphond, verzwaringsdeken en oortjes
Mijn kracht/talent: dingen begrijpelijk beschrijven voor mensen
Jamie en haar hulphond Easy
Ik reageer sterk op geluiden. Ik kan er niet goed tegen als ik ergens op probeer te focussen en dan andere geluiden daar tussendoor hoor zoals filmpjes van iemand anders. Daarentegen vind ik harde muziek die ik aan heb fijn.
Ook vind ik felle lichten niet fijn. Ik heb snel migraine van de lichten in winkels of in grote gebouwen. Ik heb 24/7 het blauwlichtfilter op mijn telefoon aanstaan.
Mijn hulphond, Easy, is altijd bij mij. Zij helpt mij om me te kalmeren als ik overstuur raak door overprikkeling.
Ook kan ik door op haar te focussen, meer dingen aan omdat ik zo minder meekrijg van de dingen die ik denk of die in mijn omgeving gebeuren. Zij zet mij ook letterlijk stil door tegen mij op te springen en mijn polsen te likken om me in het hier en nu te houden, en de prikkels en omgeving los te laten.
Verder vind ik mijn verzwaringsdeken heel fijn, maar heb ik ook altijd oortjes met muziek in als ik ergens ben.
Mijn hond helpt hierin door zelf onrustig te gaan doen (spiegelen) of zich op mij te focussen waardoor ik merk dat er iets aan de hand is.
Ook hebben sommige mensen het door als er iets verandert aan mijn houding of hoe alert ik in een gesprek ben, en reageren ze daar soms op waardoor ik me er bewuster van ben.
Ik ga zelf vrijwel altijd over mijn grenzen heen omdat ik het nooit door heb, maar merk wel dat dat met medicatie (methylfenidaat) en mijn hulphond bij me beter gaat.
Mijn hulphond, Easy, is altijd bij mij. Zij helpt mij om me te kalmeren als ik overstuur raak door overprikkeling
Medicatie (methylfenidaat) helpt mij om overprikkeling te voorkomen.
Verder werkt het voor mij heel goed om rustig met mijn hond op één plek te gaan zitten en haar te vragen of ze diepe druk op mijn benen wil geven. Dat werkt ongeveer hetzelfde als een verzwaringsdeken. Dit zorgt ervoor dat ik niet door kan rennen zoals ik altijd doe.
Mijn hart gaat sneller kloppen. Ik raak in een waas waarin ik op automatische piloot alles doe wat moet gebeuren. Vaak raak ik overprikkeld in een winkel, waardoor ik heel gauw alles pak wat nodig is en zo snel mogelijk naar buiten ga.
Naar mijn omgeving kom ik als chagrijnig en kortaf, in mijzelf gekeerd over. Mijn hoofd denkt alleen maar ‘ik moet hier weg, ik moet hier weg’ en ik krijg een paniekaanval.
Als ik na een lange dag overprikkeld in bed lig kan ik heel erg in mezelf en in mijn telefoon gekeerd zijn
en het is fijn als iemand me daaruit haalt
door te praten en door te vragen wat ik nodig heb
Mijn hond heeft vaak uit zichzelf door dat ik te ver ga, waardoor ze mij stil zet. Ik móet dan wel met haar bezig zijn in plaats van wat ik eigenlijk in mijn hoofd had.
Stimmen werkt ook erg fijn, dat bestaat bij mij uit wiebelen met mijn voeten en tenen.
Daarnaast zet ik wel eens een meditatie op en ga ik in bed liggen. Nadat ik een paar uurtjes heb geslapen heb ik eigenlijk een volledige reset gehad en kan ik er weer tegenaan.
Ik heb veel contact met vriendinnen via Instagram en whatsapp. Van achter mijn scherm kan ik makkelijker vertellen wat me dwars zit.
Het werkt om mij stil te zetten en te vragen wat er aan de hand is. Dat vind ik op het moment zelf heel confronterend en vervelend, maar tegelijk ook fijn want het is wel wat het beste werkt.
Als ik na een lange dag overprikkeld in bed lig kan ik heel erg in mezelf en in mijn telefoon gekeerd zijn en het is fijn als iemand me daaruit haalt door te praten en door te vragen wat ik nodig heb.
Schaam je niet voor je hulpmiddelen.
Zet die koptelefoon of zonnebril op, gebruik die zwaartedeken,
en laat de zelfstigmatisering los
Schaam je niet voor je hulpmiddelen. Zet die koptelefoon of zonnebril op, gebruik die zwaartedeken, en laat de zelfstigmatisering los. Ik heb gemerkt dat dat voor mij het beste werkt.
Zonder hulphond zien mensen niet dat er iets anders aan mij is dan bij de meeste mensen. Om een hulphond kom je niet heen, krijg je een open gesprek en vaak wat serieuzer.
Mensen helpen sneller omdat ze geneigd zijn om aan je te vragen wat er is, of op je te letten in plaats van niet eens weten dat sommige dingen moeilijker zijn voor jou.
Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
