Een volgende keer leek er ineens een figuurlijk lampje bij haar aan te gaan: ‘ik snap waarom het jou niet lukt!’ Zei ze. ‘Want met welke doos moet je beginnen en waar laat je alles. Je raakt het overzicht kwijt!’ ‘Ja, precies dat!’ Zei ik. Ze vertelde toen dat ze dacht dat ik autisme had. Ik vond het heel vreemd, want ik ben juf en weet wat autisme is. Maar dat was het stereotype wat ik in mijn hoofd had. Er is toen een onderzoek gestart en ik ben me gaan inlezen. En ik was echt geschokt, want ik herkende me enorm in wat ik las. Ik volgde al een tijdje Jelma van hoogsensitief leven en vond haar tekeningen zo leuk.