Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Het verwerkingsproces
Het verwerkingsproces
Na het krijgen van mijn diagnose stortte mijn wereld gevoelsmatig in.
Ik kreeg te maken met allerlei emoties en gevoelens
en ik vond het fijn om te horen dat dit onderdeel was van het
verwerken van de diagnose.
De autisme diagnose verwerken
Je hebt de diagnose autisme gekregen. Dit kan als een flinke klap aankomen. Je begint van alles te voelen, zoals ontkenning, boosheid & verdriet. Wat gebeurt er toch met mij?
Na het krijgen van mijn diagnose stortte mijn wereld gevoelsmatig in. Ik kreeg te maken met allerlei emoties en gevoelens, en ik vond het dan ook fijn om te horen dat dit onderdeel was van het verwerken van de diagnose.
Zelf vond ik het fijn om te horen dat alle gevoelens (verdriet, boosheid, wanhoop) en twijfels die ik ervaarde, hoorden bij het verwerken van de diagnose.
Hoe verwerken van de diagnose eruit kan zien, lees je hieronder.
Verwerken van de diagnose:
hoe kan dat eruit zien?
Het verwerken van het nieuws, de diagnose, is vergelijkbaar met ‘verwerken zoals bij rouw’.
Om het beter uit te leggen gebruik ik het model van Elisabeth Kübler-Ross (1926-2004)*. Dit een model dat laat zien hoe mensen heftige gebeurtenissen verwerken.
De 5 fases van verwerking worden in de afbeelding rechts weergegeven.
De fases heb ik in eigen woorden en voorbeelden uitgelegd. Ik heb voor dit model gekozen, omdat ik de fases bij mijzelf herkende. Na mijn diagnose heb ik alle fases van dit model doorlopen (niet per se in de omschreven volgorde).
*Kijk op deze website voor meer informatie over het model van Kubler-Ross
Belangrijk:
Zoals eerder aangegeven, is het model van Kubler slechts 1 model. Daarmee wil ik zeggen dat dit niet als ‘de enige, absolute waarheid’ kan worden beschouwd. Daarbij verloopt rouwverwerking bij iedereen weer anders! Niet iedereen doorloopt alle fasen OF de stappen in dezelfde volgorde. Er zijn ook mensen die bepaalde fasen overslaan. Hoe intens en lang een fase is, verschilt per persoon.
Heb je suïcidale gedachtes, neem dan altijd contact op met jouw (huis)arts!
Of:
Ga naar https://www.113.nl/ of bel 0800-0113 (Nederland).
Ga naar https://www.zelfmoord1813.be/ of bel naar 1813 (België).
Fase 1 Ontkenning
Je reageert eerst geschokt en/of met ongeloof op de diagnose en je kunt in een ontkenningsfase belanden: ‘Ik kan geen autisme hebben!’ Je wilt dan bewijzen dat het onjuist is en gaat op zoek naar feiten om het te ontkennen (of zelfs een schuldige).
”Hier staat mensen met autisme moeite hebben met oogcontact, dat heb ik niet. Het is geen autisme, zie je”.
Geleidelijk aan ga je herstellen van de schok. Het is in deze fase dan ook belangrijk om jouw gevoel te kunnen bespreken met een, voor jou, belangrijk persoon. Ikzelf heb een aantal maanden in deze fase gezeten.
Ik ontkende de diagnose en dacht dat er een fout was gemaakt. Ik ging allerlei informatie opzoeken en boeken kopen. De informatie ging ik op mijzelf toepassen en vergelijken. Ieder dingetje dat ik niet herkende, vergrootte mijn reden tot ontkennen.
Nee, ik heb geen autisme. Dat kan niet.
Fase 2 Boosheid/protest
Langzaam aan dringt tot je door wat er daadwerkelijk gebeurd is: je hebt de diagnose autisme gekregen.
In deze fase staat boosheid (of protest) centraal.
Je vraagt jezelf bijvoorbeeld af: ”Waarom overkomt mij dit?”, ”Waar heb ik dit aan te danken?”. De boosheid kan zich bijvoorbeeld richten op verschillende personen zoals je behandelaar, ouder(s) of op de wereld.
In deze fase kan er ook onbegrip zijn vanuit jouw omgeving, omdat jouw boosheid als onredelijk kan worden gezien.
Waarom overkomt mij dit? Waarom ik?
Fase 3 Onderhandelen
en vechten
In deze fase probeer je je verdriet te verwerken door het gevecht aan te gaan of door jezelf allerlei doelen op te leggen.
De drijfveer in deze fase is veelal gericht op ‘herstel’.
Ikzelf merkte in deze fase dat ik tegen mijzelf zei dat ik sterker moest zijn, harder moest werken om mijzelf te bewijzen. Om te laten zien dat ik geen autisme kon hebben! Dit ging ook samen met de fase van ontkenning.
”Als ik nou maar hard genoeg mijn best doe, en oefen, dan lukt het mij misschien wel”.
Als ik nou maar hard genoeg mijn best doe, en oefen, dan lukt met mij misschien wel
Fase 4 Verdriet en depressie
Op een gegeven moment kom je tot het inzicht, dat de boosheid en het vechten, je niet verder gaat helpen.
Er volgt dan een fase van verdriet en depressiviteit. Dit wordt grotendeels veroorzaakt door het gevoel van machteloosheid. Je hebt autisme en er is niets, maar dan ook niets, wat je daar nog aan kunt veranderen. Dit kan maken dat je je verdrietig voelt.
Ikzelf voelde in deze fase moedeloosheid en wanhoop. ‘Dit is het, het is klaar’. Het drong tot mij door dat ik hier niets meer aan kon veranderen. Hoe hard ik ook mijn best deed.
Het voelde destijds alsof mijn autisme diagnose het einde van de wereld betekende. Wat natuurlijk niet zo bleek te zijn 🙂
Er is niets wat ik nog aan de diagnose kan veranderen. Ik moet hier voor altijd mee leven
Fase 5 Aanvaarding
Je gaat stap voor stap accepteren dat je autisme hebt (of autistisch bent). Je gaat je leven opnieuw inrichten en kijken hoe je het beste om kan gaan met de uitdagingen waar je mee te maken krijgt (Hoe kan ik het beste omgaan met prikkels? Hoe kan ik zorgen dat ik minder overprikkeld raak?).
Je gaat langzaamaan weer door met je leven. In deze fase begon ik nieuwe grenzen voor mijzelf te bepalen en uit te vinden hoe ik mijn dagen het beste kan indelen.
Ook ben ik kritisch gaan kijken naar mijn leven (en bijbehorende activiteiten & mensen) op dat moment: waar haal ik plezier uit? Wat kost mij te veel energie? Maar ook welke (sensorische) hulpmiddelen mij zouden kunnen helpen?
In deze fase begon ik vervolgens langzaamaan mijn diagnose te accepteren, en kwam mijn focus te liggen op: ”Waar ben ik wel goed in?”. Autisme kent namelijk ook vele krachten.
Mijn ervaring is dat je jezelf na de diagnose opnieuw leert kennen en begrijpen. Lees hier meer.
Ik heb autisme, hoe kan ik hier zo goed mogelijk mee leren omgaan? Hoe kan ik mijn leven zo prettig mogelijk inrichten?
Belangrijk:
Zoals eerder aangegeven, is het model van Kubler slechts 1 model. Daarmee wil ik zeggen dat dit niet als ‘de enige, absolute waarheid’ kan worden beschouwd. Daarbij verloopt rouwverwerking bij iedereen weer anders! Niet iedereen doorloopt alle fasen OF de stappen in dezelfde volgorde. Er zijn ook mensen die bepaalde fasen overslaan. Hoe intens en lang een fase is, verschilt per persoon.
Heb je suïcidale gedachtes, neem dan altijd contact op met jouw (huis)arts!
Of:
Ga naar https://www.113.nl/ of bel 0800-0113 (Nederland).
Ga naar https://www.zelfmoord1813.be/ of bel naar 1813 (België).
