Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Het einde van het jaar is weer in zicht en de vage dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw zijn begonnen. Ik sta in het donker achter mijn raam de storm in mij op te nemen. Het was de op één na warmste kerst ooit, maar daar heeft de wind geen boodschap aan. Ik hou van het geluid van de takken die buigen voor het natuurgeweld, de regen die tegen mijn ramen tikt. Het maakt dat ik mij veilig voel, warm en geborgen in mijn huisje. Mijn bestaan zo nietig klein tegenover de grootsheid van de natuur.
Verschillen
Er brandt licht bij de mensen die tegenover mij wonen, iemand zit aan een bureau achter een laptop. Er springt een kat op het bureau, een ongewilde gast blijkbaar want de persoon in kwestie doet er alles aan de kat van het bureau te krijgen, zonder resultaat. Ik lach in mijzelf, want katten zullen katten blijven, in welk willekeurig huishouden dan ook.
Achter elke deur bevindt zich een compleet leven van verschillende mensen. Ieder mens met problemen en zaken waar wij geen weet van hebben. Soms lijk ik alleen te zijn in de emoties die ik voel of de dingen die ik meemaak, maar niets is minder waar.
Nostalgisch
Het jaar is snel gegaan en in de laatste week ben ik altijd nostalgisch. Er is veel gebeurd en tegelijkertijd lijk ik al jaren stil te staan. Dit jaar ben ik verliefd geweest en heb ik mijn hart gebroken, maar we zijn nog steeds alleen.
Mijn therapieën en psycho-educatie heb ik met succes afgerond, maar heb ik ook nog veel te leren. Ik heb mensen ontmoet en mensen moeten loslaten, nieuw leven zien ontstaan en het verdriet gekend van slecht nieuws. Ik heb medische problemen succesvol opgelost en andere medische problemen erbij gekregen. Mijn lees-doel van 25 boeken heb ik ruimschoots gehaald met 39 boeken en toch baal ik daar van, want ik vind dat nog steeds te weinig.
Ik heb nieuwe hobby’s ontdekt, één concert mogen aanschouwen, drie museums bezocht en één musical bijgewoond. Het jaar waar ik eenendertig heb mogen worden en mijn eerste volle jaar als gediagnosticeerde autist heb overleefd. Ook zijn we twaalf blogs voor dit prachtige platform rijker en ik hoop, ondanks dat ik vaak voel dat ik weinig te bieden heb, ik mensen erkenning en herkenning heb kunnen brengen.
Perspectief
De storm raast en de wereld draait langzaam door. Het maakt niets uit hoe groot of klein mijn zorgen zijn of hoeveel boeken ik heb gelezen. Het leven dat zoveel groter is dan ik, zal altijd door gaan. Een geruststellende gedachte die alles weer even in perspectief plaatst.
Toch hoop ik ergens dat ik een indruk achter laat, dat ik iets goeds doe. Al is het maar voor één enkel persoon, dat ik ergens een verschil maak. Dat is mijn inspiratie en reden om te schrijven.
Ik ben zo intens dankbaar voor iedereen die de moeite neemt om mijn woorden te lezen, voor iedereen die mij een berichtje te stuurt of gaat volgen. Want ook al hebben we ieder een heel eigen leven en schuilt er achter elke voordeur een individueel verhaal, soms is het fijn om te weten dat je niet alleen bent.
Hele fijne jaarwisseling gewenst en tot volgend jaar.
Liefs, Dianel
Dianel schrijft een maandelijkse blog over de strubbelingen van een jonge vrouw met autisme.
Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
