Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Leeftijd: 34
Leeftijd waarop je de diagnose autisme kreeg: 34
Favoriete hobby of interesse: Studeren, psychologie, neurodiversiteit, het brein, farmaceutica.
Favoriete sensorisch hulpmiddel: Noise Canceling koptelefoon.
Mijn kracht/talent: Ik ben goed in het aanbrengen van structuur in het dagelijks leven van anderen.
Ik was een stil kind. Altijd rustig en kon goed alleen spelen. Ik had ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel en deed over het algemeen wat er van mij gevraagd werd.
Ik was nieuwsgierig, maar wel alleen op plekken waar ik mij prettig voelde.
In deze jaren verslond ik boeken. Ik begon als dreumes met het lezen van reclameboekjes en dat ging al snel over naar echte leesboekjes. Dit heb ik mijn gehele jeugd leuk gevonden.
Ik kon niet slapen zonder eerst te lezen, en wanneer andere kinderen in de zomer buiten speelden, zat ik op mijn kamer met de rolluiken dicht boeken te verslinden.
Daarnaast danste ik graag en knutselde ik graag.
Ik was nieuwsgierig, maar wel alleen op plekken waar ik mij prettig voelde
Ik was dol op leren. Ik ging graag naar school en vond vakken zoals Nederlands, Engels en biologie heerlijk. Ik zoog alle informatie in mij op.
Het maken van werkstukken en spreekbeurten vond ik ook super om te doen.
Kleine Nikki
Ik was dol op leren. Ik ging graag naar school
en vond vakken zoals Nederlands, Engels en biologie heerlijk.
Op deze leeftijd werd er niet veel aan mij gemerkt. Maar het feit dat ik alleen opgepakt wilde worden om te dansen en al vanaf dreumes af aan geen nachtkus wilde van mijn ouders, was wel echt een teken.
Verder was ik zeer gevoelig voor geluid en licht. Ook kon ik uren aan een stuk in mijn kamer bezig zijn, helemaal in mijn eigen wereldje.
Ik vond het lastig om samen te spelen met anderen. Ik moest in controle zijn over het spel en nam eigenlijk altijd direct de leiding.
In de bovenbouw playbackten we vaak de Spice Girls, en ik moest en zou de choreografie, de rolverdeling en de outfits bepalen. Op de één of andere manier vond iedereen dat ook altijd wel prima, maar als het eens niet zo ging, dan kon ik erg kwaad worden.
Kleine Nikki
Aan mijn ouders. Zij gaven mij de ruimte om mij te kunnen zijn.
Daarnaast ben ik opgegroeid in een klein dorp waar ik opgegroeide met een constante groep met dezelfde kinderen. Aan hen heb ik dus ook veel gehad, doordat zij mij ook namen zoals ik was.
Ook woonde er veel familie in het dorp, waaronder mijn oma’s en mijn nichtje (die uiteindelijk ook autistisch bleek). Dat hielp ook veel.
Aan wat heb je veel steun aan gehad in jouw kindertijd?
Aan de structuur en stabiliteit.
Toen ik op de basisschool zat, veranderde er vrij weinig. Ik zat 10 jaar met dezelfde mensen in de klas (peuterspeelzaal en daarna basisschool).
Dit gold ook zo in de straat en in de familie. En mijn ouders zijn van zichzelf ook erg consistent en consequent, wat erg prettig was. En het feit dat zij ook altijd meegingen in mijn interesses waardoor ik mij geaccepteerd voelde zoals ik was.
Het mogen zijn zoals je bent. Met je interesses, die soms enorm kunnen wisselen. En dat ze mij me gewoon terug lieten trekken op mijn kamer, ook wanneer dit sociaal niet acceptabel zou zijn, zoals in de zomer met warm weer.
Of wanneer er familie langskwam waarmee ik niet zo op een lijn lag. Het was allemaal goed. En er werden geen vragen over gesteld. Dat voelde prettig en veilig.
Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
