Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Leeftijd: 42 jaar
Sinds wanneer heb je je diagnose autisme: sinds juli 2018
Favoriete (sensorisch) ‘hulpmiddel’: Zachte onesie met capuchon ( jammer dat het daar nu te warm voor wordt) en knuffelen met een van de honden van mijn ouders.
Favoriete hobby of interesse: lezen, geocachen, zelf kleding naaien, haken bullet journal.
Mijn favoriete stim: nagels bijten.
Ik werk op de röntgenafdeling van een ziekenhuis als Radiodiagnostisch Laborant. In 2003 begon ik met de inservice opleiding. Dat betekent een half jaar fulltime school en daarna werken en af en toe naar school. Pas na dat half jaar ben je ook pas officieel in dienst van het ziekenhuis. Dit was voor mij 1-2-2004. Ik werk dus al ruim 18 jaar op deze afdeling. Juni 2006 was ik klaar met de opleiding. Gelukkig mocht ik na deze opleiding blijven en mocht ik me ook gaan specialiseren.
Ik deed de post HBO opleiding MRI en kwam terecht in het MRI team. Tot halverwege 2010 deed ik dit werk Fulltime, 36 uur. Toen werd ik zwanger en bleek het een speciale zwangerschap te zijn, want er zat niet 1, niet 2 maar 3 kindjes in mijn buik. Tijdens mijn zwangerschap deed ik aangepast werk. Na mijn zwangerschapsverlof ging ik 24 uur per week werken. Na ongeveer een half jaar heb ik er even uitgelegen (achteraf denk ik een autistische burn-out, maar toen de tijd werd het afgeschoven op het moeder zijn van een drieling).
Ik werk heb op donderdag en vrijdag altijd vrij. Mijn werk kent ook diensten. Diensten voor de afdeling (avond, nacht en weekend) en diensten voor De MRI scanner (avond en weekend).
Ik heb tot voor kort alle diensten gedaan, maar sinds een maand of twee draai ik voor de afdeling alleen nog maar de nacht (deze dienst draaien we met zijn tweeën, is voor mij overzichtelijk en is vaak ook rustiger dan de avond en weekenddiensten). De MRI diensten doe ik wel in de avond en weekend. Hierbij draaien we gewoon een programma en is het redelijk voorspelbaar.
Het is een baan die goed bij me past. Ik heb voor deze opleiding al een studie afgerond, Technische Natuurkunde op de HTS. Ik ben dus echt een Bèta en de combinatie van techniek en kortdurig menselijk contact is fijn.
De angst van de patient voor de MRI scanner kan ik echt voelen en leef dan ook echt met ze mee. Zelf probeer ik rustig te blijven en bedenk wat mij tijdens een angstaanval helpt.
Het leukste aan mijn werk vind ik de combinatie van mensencontact en techniek. Het gevoel mensen te helpen.
Het leukste aan mijn werk vind ik de combinatie van mensencontact en techniek. Het gevoel mensen te helpen
De druk die op je ligt als er veel spoedpatiënten zijn. Op die momenten praat ik erover mijn mijn collega’s, die dan mij even vertellen dat we ons best doen en niet meer kunnen doen.
Ik heb regelmatig gesprekken met mijn teamleider. Ze weet dat ik een harde werker ben, maar dat ik wel goed verzorgd moet worden. Ze staat open voor suggesties om mij beter te kunnen laten werken.
De angst van de patient voor de MRI scanner kan ik echt voelen en leef dan ook echt met ze mee. Zelf probeer ik rustig te blijven en bedenk wat mij tijdens een angstaanval helpt.
Mijn krachten zijn: empathie en focus.
Empathie: ik sta heel vaak ingedeeld op de MRI scanner. Dat is een lange smalle tunnel. Ik kom dus vaak in contact met angstige patiënten. Ik zelf heb buiten autisme ook een angststoornis. Het is echt het meest verschrikkelijke gevoel dat ik ken. Maar de MRI scan is vaak van grote belang voor de patient. De angst van de patient voor de MRI scanner kan ik echt voelen en leef dan ook echt met ze mee. Zelf probeer ik rustig te blijven en bedenk wat mij tijdens een angstaanval helpt. Helaas lukt het niet altijd , maar ik krijg regelmatig een compliment van een patient als het wel lukt.
Focus: op het moment van superspoed kan ik heel kalm blijven en doen wat er van me nodig is, de klap komt vaak later.
– Niet alle diensten meer doen.
– Afhankelijk hoe het met mij gaat apart pauzeren (en soms iets langer om me op te laden).
– Bij drukke omgeving mijn Loop earplugs gebruiken.
– Beperkt op drukke of angst-triggerende werkplekken ingedeeld worden.
– Basislocatie is de drukste locatie van het ziekenhuis. 1 keer in ongeveer 2 weken ga werken op de iets rustiger locatie.
Ik kan goed met mijn collega’s opschieten, vooral de collega’s op de MRI houden veel rekening met me. Ze accepteren dat ik af en toe wat rust nodig heb, maar soms ook een knuffel.
Ik heb het gedeeld op mijn werk. Meestal wordt er begripvol op gereageerd. Toen mijn diagnose kwam werkte ik al 14 jaar op de afdeling en weten ze al dat ik een harde werker ben.
Binnen het MRI team heel veel. Dit doen ze vaak door te vragen op welke MRI ik wil staan (we hebben er 2). Ze doen de deur tussen de beide MRI’s dicht als er teveel lawaai bij de andere kant vandaan komt.
Ook op andere werkplekken, kan ik heel goed aangeven wanneer het wel of niet gaat en wat ik nodig heb op dat moment. Sommige collega’s vragen ook regelmatig of ik een knuffel nodig heb.
Accepteer dat je niet altijd alles kan doen want andere ook kunnen. Je bent op jouw manier heel waardevol!
Een tip die ik mezelf ook nog weleens moet geven: accepteer dat je niet altijd alles kan doen want andere ook kunnen. Je bent op jouw manier heel waardevol!
Luister naar de werknemer met autisme. Ze kunnen soms goed aangeven wat ze nodig hebben om te kunnen functioneren.
Accepteer dat ze wat special care nodig hebben, maar door ze goed te verzorgen kunnen autistische mensen hele waardevolle harde werkers zijn.
Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
