Het verhaal van Skye

Het verhaal van Skye

hintersee, bergsee, mountains

Het verhaal van Skye | Over de uiting van autisme

Mijn naam is Skye, niet mijn echte naam want ik blijf liever anoniem. 

Misschien kennen jullie mijn Instagramaccount @vierkantjes.in.mijn.hoofd.

Niet hooggevoelig

Deze naam komt voort uit de manier waarop mijn vriend autisme uitlegt. Dit hele verhaal kun je ook op mijn account lezen, als je dat leuk vindt. Ik ben 24 jaar. Iets meer dan een jaar geleden kreeg ik mijn diagnose, autisme. Ik liep al mijn hele leven rond met het gevoel dat ik anders was dan anderen en voelde me altijd heel onbegrepen. Ik speelde eigenlijk ook vaker alleen dan met anderen. Ik wilde wel graag vriendjes en vriendinnetjes maar niemand begreep mij en daardoor bleef ik altijd alleen over. 

Ik denk dat ik een jaar of 14 was toen bij mij de gedachte opkwam dat ik misschien wel autisme had. Jaren gingen voorbij, maar nooit durfde ik erover te spreken dat ik dit dacht. En als ik dit wel besprak hoorde ik altijd ‘je bent gewoon hooggevoelig.’ En dus werd er niet meer over gesproken. Uiteindelijk nam ik toch de stap naar de diagnose, omdat ik telkens op dezelfde punten vast bleef lopen in mijn leven. Na de diagnose vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Eindelijk was er een verklaring en het gaf mij rust.

Je zult aan mij niet snel merken dat ik autisme heb. Al heb ik mijn diagnose, kan en durf ik er niet altijd open over te zijn. Dit vanuit angst voor het oordeel van anderen. De situaties waaraan je het wel zult merken zijn stressvolle situaties. Deze uiten zich eigenlijk altijd in een meltdown voor mij, omdat ik daar gewoon echt niet mee kan omgaan.

Autisme heeft positieve en negatieve kanten.
Voor mij is een positief punt dat ik niet
tegen onrecht kan en iedereen in zijn waarde laat.

Positieve kanten

Autisme heeft positieve en negatieve kanten. Voor mij is een positief punt dat ik niet tegen onrecht kan en iedereen in zijn waarde laat. Het maakt mij echt niet uit wie je bent of wilt zijn. Het belangrijkste vind ik dat je zelf echt gelukkig bent en dan zal ik niet oordelen. 

Ik heb niet echt krachten of talenten vanuit mijn autisme denk ik. Ik denk voornamelijk dat mijn kracht is dat ik iedereen accepteer en altijd wil helpen en daar ook heel erg mijn best voor doe. Iemand zei ooit tegen me dat ik ‘puur’ ben. Dat was voor mij echt een heel groot compliment.

Negatieve kanten

De minder fijne kant van autisme vind ik echt de overprikkeling en meltdowns. Na een dag werken ben ik eigenlijk altijd overprikkeld en zou ik het liefst niets meer doen. Ik werk sinds kort als kraamverzorgende, na heel lang getwijfeld te hebben wat ik wilde doen qua werk heb ik deze stap gemaakt. En ik ben nog nooit zo gelukkig geweest! Maar dan toch, de overprikkeling maakt het soms wel lastig. 

Zo vind ik het na een dag werken eigenlijk heerlijk om te douchen want dat brengt me tot rust. Echter, maakt het gevoel wat ik dan heb in mijn handen, door de overprikkeling, douchen tot een drama. Soms word ik ook echt ziek als ik te lang overprikkeld ben. Dan word ik eerst heel moe en daarna verkouden en ziek. 

Ook de meltdowns vind ik echt niet fijn. Ik hoor al jaren van mensen dat het lijkt alsof ik een driftbui heb en ja daar lijkt het op, maar dat is het niet. En dat onbegrip doet zoveel pijn.

Mijn passie is voornamelijk alles omtrent Disney en Harry Potter.

Passie

Mijn passie is voornamelijk alles omtrent Disney en Harry Potter. Wij hadden een jaarpas van Disneyland Parijs en binnenkort gaan we naar Walt Disney World in Orlando. 

Ondanks dat dit erg veel prikkels zijn, kan ik hier heel erg van genieten. Op het moment dat ik daar ben, kan ik mezelf zijn en heb ik rust in mijn hoofd: daar moet niks, behalve genieten. 

Verder bouw ik heel graag Lego en sinds kort ben ik verslaafd aan Hogwarts Legacy. Ook kan ik heel goed rubiks kubussen oplossen. Ik kan nu de 2×2, 3×3 en 4×4 en binnenkort ga ik beginnen aan de 5×5.

Toch zul je mij niet vaak zien stimmen in het openbaar [..]. In het dagelijks leven heb ik altijd het gevoel dat ik moet maskeren en normaal moet zijn.

Stimms

Ik denk niet dat ik echt favoriete stims heb, maar wat je mij vaak zult zien doen als ik vrolijk ben, is fladderen. Ook loop ik regelmatig op mijn tenen en zit ik altijd wel te wiebelen of te tikken met mijn voet of vingers. Toch zul je mij niet vaak zien stimmen in het openbaar, tenzij ik in Disney ben. In het dagelijks leven heb ik altijd het gevoel dat ik moet maskeren en normaal moet zijn. 

Wel heb ik veel moeite met oogcontact maken. Eigenlijk had ik dit nooit zo in de gaten, tot mijn vriend dit zei na mijn diagnose. En nu ik er meer op let, merk ik inderdaad dat ik dit moeilijk vind. En wanneer ik wel oogcontact probeer te maken uit beleefdheid kan ik het hele gesprek gewoon niet meer verwerken. Dus dan toch maar geen/minimaal oogcontact.

Vooroordeel

Het vervelendste vooroordeel van autisme vind ik dat veel mensen zeggen: ‘iedereen heeft toch wel een beetje autisme.’ Hoe vaak ik dat hoor, daar word ik echt gek van. Want dat je alles recht legt of dat je eerst je rechter schoen aan doet en dan je linker betekent niet dat je autisme hebt. 

Het is zo jammer, want het voelt hierdoor alsof je niet serieus wordt genomen en je diagnose niet belangrijk is en dat je maar gewoon ‘normaal’ moet doen. 

En ook de manier waarop mensen reageren als je een meltdown hebt, doet me veel pijn. Het gebeurt gewoon, maar mensen denken soms dat je het expres doet.

Wil jij ook (anoniem) je verhaal delen?

Heb je autisme (of een sterk vermoeden hiervan) en wil je ook graag je verhaal delen op de website? Dat kan! 

Neem gerust contact met mij op via de mail en geef eventueel aan over welk thema je graag wat zou willen delen.