Het verhaal van Michael | Over de uiting van autisme
Hallo! Ik ben Michael. Ik ben 28 jaar jong. En ik kom uit Rotterdam. Ik weet inmiddels 3 jaar dat ik een Autisme Spectrum Stoornis heb. Het krijgen van de diagnose was een behoorlijke tweestrijd.
Enerzijds wat ik erg opgelucht en emotioneel om te horen te krijgen dat ik ASS heb. Ik heb lang in mijn leven gezocht naar antwoorden waarom ik op bepaalde manieren anders functioneer en reageer in gedrag. Het mijzelf constant aanpassen aan omstandigheden heeft mij veel gevraagd en gekost. Ik ben blij dat ik, om die reden een antwoord buiten mezelf om kreeg, en van daaruit liever kon zijn voor de jongen die ik ben.
Anderzijds kwam ook het besef dat autisme iets blijvend is. Iets waarmee ik al mijn hele leven aan het dealen ben. En dat ik er niet meer van af kom. Dat maakte dat ik ook zeker verdrietig was, en me van die kant ook meer bewust werd.
Hoe mijn autisme zich uit
Mijn autisme uit zich vooral op 3 manieren. Ik ben prikkelgevoeliger en prikkels verwerk ik ook anders. Alles gaat vaak ook in combinatie met mijn omgeving (context) en energieniveau. Ik heb bijvoorbeeld meer moeite met het zijn in een druk winkelcentrum of in een restaurant. Ik kan dan niet zozeer genieten van het moment en ben meer bezig met randzaken buiten mezelf om, ofwel externe prikkels.
Daarnaast gaan er dingen anders in de sociale interactie. Ik neem meer dingen letterlijk in contact. Ik ben soms afgeleid door bepaalde feitjes (details) in contact. En daarnaast voelt het gewoon niet als natuurlijk hoe ik contact met mensen aanga. Ik heb erg gewerkt om meer wederkerigheid te brengen in contact. Soms vergeet ik weleens te vragen aan een ander hoe het gaat.
Ook besteed ik meer tijd en energie aan plannen & organiseren. Ik heb best moeite om dingen voor elkaar te krijgen. Om afspraken te maken in de tijd. Om daarin duidelijkheid te krijgen en te vragen. Er komen gewoon meerdere autisme symptomen terug in de dingen die ik hierboven heb beschreven.
Ik ben een eerlijke en integere jongen. Ik ben recht door zee.
De positieve kanten
De positieve kanten van mijn autisme vind ik mijn persoonlijkheid. Ik ben een eerlijke en integere jongen. Ik ben recht door zee. En ik spreek mij meer uit.
Daarnaast heb ik een groot rechtvaardigheidsgevoel en dat is ook mijn drive op sommige leefgebieden. Als iets mijn interesse heeft dan ga ik er ook voor. Zo ook met mijn autisme en psychologie, wil ik daar veel van weten. En daarbij het spectrum van autisme meer zichtbaar maken.
Krachten en talenten
Ik zou niet zo zeer weten welke krachten/talenten ik ervaar vanuit mijn autisme. Ik geloof er ook in dat de praktijk de plek is om te leren. Door mijn gedrevenheid om dingen goed te doen, en soms beter dan goed, merk ik gewoon dat ik meer en meer uit mijn leven kan halen. Ook door kwetsbaarheid hierin terug te brengen, ervaar ik meer verbinding met andere mensen.
Minder fijne kanten
De minder fijne kanten aan mijn autisme zijn er ook. Ik merk gewoon dat ik in sociale situaties veel aan het nadenken ben. Hoe moet ik iets zeggen? Wat gaat een ander daarvan vinden? Ik merk gewoon dat daarin onzekerheden zijn opgebouwd in het verleden.
Ook vind ik het best moeilijk te ervaren dat ik soms niet naar een feestje kan, of dat ik een afspraak laat schieten op het laatste moment. Dit wordt dan veelal veroorzaakt door overprikkeling en sombere gevoelens. Dat ik soms vaker dingen had willen meemaken. Op lichamelijk vlak en op mentaal gebied kan ik dan gewoon niet meedoen. Daarin moet ik dus erg vooruit moet denken over hoe ik om kan gaan met mijn energie. En waar ik dan wel/niet naartoe zou willen/kunnen gaan.
Het geeft mij een goed gevoel in contact te staan met lotgenoten.
Mijn grote passies
Een grote passie van mij is autisme. Ik wil er veel over weten. Het geeft mij een goed gevoel in contact te staan met lotgenoten. En om zo ook de beeldvorming van ASS te vergroten. Ik vind daarin ook een mannelijke stempel fijn. Ik merk dat kwetsbaarheid bij mannen soms net wat lastiger kan zijn. En dat daarin autisme en kameleon gedrag ook zeker vaak voorkomt.
Daarnaast ben ik ook mijn hele leven al geïnteresseerd in het volgen van sport (op de tv). Ik vind dat een erg fijn tijdverdrijf. Momenteel ben ik zelf ook meer bezig met sport en bewustere keuzes daarin maken. Ik hou van wandelen in de natuur, hardlopen en naar de sportschool gaan.
Mijn favoriete stim
Mijn favoriete stim is toch wel een mondbeweging die ik maak. Het voelt heel erg als de beweging die je maakt met je mond en tong als je een speen in je mond hebt. Alleen ik heb dat eigen gemaakt en het geeft mij erg veel rust. Dit doe ik als het kan in combinatie met mijn knuffel. Daarmee maak ik ronddraaiende bewegingen terwijl ik de mondbeweging maak.
Ik ben mij nooit zozeer bewust geweest van dit gedrag. Toen ik verder in het diagnose proces van ASS kwam en ik ook hoorde over stimming. Toen kon ik dit gedrag van mijzelf ook meer plaatsen.
De classificatie van autisme
Het grootste vooroordeel waar ik mij erg aan kan storen is de classificatie van het autisme spectrum. Ik vind het moeilijk om dan te ervaren als mensen mij zouden ontmoeten, te horen dat ik niet ‘echt’ autistisch ben. En dat iedereen het wel een beetje heeft. Ik loop gewoon op meerdere levensgebieden zo nu en dan vast. Dit komt, in mijn ogen, door het hebben ook van anders functionerende hersenen. Het kost mij gewoon erg veel moeite te schakelen, aan te passen, aan alles en iedereen. Dat wat mensen dus niet van de buitenkant aan mij zien.
Ik geloof er ook in dat we samen nog veel kunnen winnen.
Door onszelf open te stellen. De spreekwoordelijke muren
te doorbreken van wat ook autisme is.
Nog veel winst te behalen
Ook vind ik het wel belangrijk om deze opmerking er ook bij te maken. Ik geloof er ook in dat we samen nog veel kunnen winnen. Door onszelf open te stellen. De spreekwoordelijke muren te doorbreken van wat ook autisme is. Ik merk daarin dat veel mensen autisme liever niet in de mond nemen vanwege vooroordelen en het anders kijken daarnaar.
Juist door die kwetsbaarheid en het bespreekbaar maken, en het onbegrip en verdragen, vindt verandering plaats. En de grootste verandering vindt vervolgens plaats bij de mensen met autisme. Daar geloof ik in. Ik wil niet zeggen dat het zo is. Alleen mijn realiteitsbesef is wel meer geworden dat mijn kwetsbaarheid binnen mijn autisme dan ook mijn kracht is.
Juist door de woorden te kunnen geven aan wat ik heb, heeft dat zoveel deuren voor mij geopend. Het vervelende voor mijn diagnose is geweest dat ik zelf ook niet wist wat ik had. En daarom kon mijn omgeving ook niet goed inspelen op mijn wensen en behoeften. En ook andersom.
Wil jij ook (anoniem) je verhaal delen?
Heb je autisme (of een sterk vermoeden hiervan) en wil je ook graag je verhaal delen op de website? Dat kan!
Neem gerust contact met mij op via de mail en geef eventueel aan over welk thema je graag wat zou willen delen.