Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
Leeftijd: 32 jaar
Diagnose autisme sinds: december 2019 (29 jaar)
Hobby’s: bullet journal, tekenen, fotograferen, lezen en gamen
Mijn favo stim: op kauwgom kauwen
Mijn favo (sensorisch) hulpmiddel: gebruik dit weinig. Nog niets gevonden wat mij echt helpt
Ik ben 9 jaar getrouwd met mijn man we hebben 3 dochters. 7, 5 en 3 jaar. Met de oudste dochter zijn we bezig onderzoek naar autisme.
Mijn man is vrachtwagenchauffeur en werkt full-time. Gelukkig is hij (bijna) elke avond op tijd thuis. Op dit moment werk ik zelf niet en zit ik in de ziektewet.
Nadat mijn jongste een half jaar oud was heb ik mijn autisme diagnose gekregen. Door mijn kinderen en alle prikkels raakte ik vaak overprikkeld, waardoor ik mij heb laten onderzoeken.
Nadat mijn jongste een half jaar oud was heb ik mijn autisme diagnose gekregen. Door mijn kinderen en alle prikkels raakte ik vaak overprikkeld, waardoor ik mij heb laten onderzoeken. Ik vraag mij af of ik zonder mijn kinderen de diagnose zou hebben gehad.
Mijn manier van ouderschap zou ik omschrijven als ‘streng maar rechtvaardig’. Daarbij sta ik open voor leuke dingen. Als ik de energie heb doe ik graag leuke dingen met mijn kinderen, zodat ze later leuke herinneringen zullen hebben.
Mijn kinderen weten meestal waar ze aan toe zijn bij mij. Ze weten wat wél en wat niet mag. Door mijn autisme heb ik heel veel structuur nodig en dit maakt dat er ook voor hen veel duidelijkheid is. Helaas kan ik door regelmatige overprikkeling soms onverwachts reageren en ben ik niet altijd een stabiele factor.
Ik ben ook een moeder die klaarstaat voor haar kinderen. Ik heb oog voor mijn kinderen en voor hun behoeftes.
Ik ben opmerkzaam en heb het snel door
wanneer mijn meiden niet in hun doen zijn
Toen de meiden klein waren vond ik het lastig dat hun ritme en structuur continu veranderde. Zelf heb ik namelijk veel behoefte aan structuur. En bij kleine kinderen is het zo dat wanneer je de structuur eindelijk doorhebt, deze alweer veranderd is.
Verder vind ik het heel lastig wanneer de kinderen niet duidelijk zijn. Dit is heel logisch want ze kunnen dit nog niet en moeten het leren. Maar omdat ik graag duidelijkheid heb en wil weten wat eraan de hand is (zodat ik niet hoef te raden), botst dit heel erg.
Maar het ergste vind ik de overprikkeling door geluid. Soms kunnen kinderen heel veel geluid produceren. Hier kan ik, als ik niet goed in mijn doen ben, heel erg overprikkeld door raken.
Ook vind ik het lastig om onderbroken te worden door mijn meiden wanneer ik ergens geconcentreerd mee bezig ben. Ik moet dan schakelen. De ene keer lukt dit beter dan de andere keer. Soms krijg ik hierdoor ook een error in mijn hoofd.
Je kunt niet alles goed doen. [..] Laat je kinderen voelen dat je van ze houdt en er altijd voor ze bent. Dat is het belangrijkste.
Mijn man en ik doen alles zelf. Als het mij echt te veel word, kunnen de meiden altijd logeren bij mijn schoonmoeder.
Je kunt niet alles goed doen. Soms heb je een slechte dag. Accepteer dit (ik vind dat ook lastig) en doe die dag gewoon wat je moet doen en verder niks. Op de bank hangen met je kinderen is ook goed.
Laat je kinderen voelen dat je van ze houdt en er altijd voor ze bent. Dat is het belangrijkste en de rest is bijzaak.
Soms is het echt lastig en lijken er alleen minder mooie momenten te bestaan. Probeer op deze momenten echt te genieten van de kleine, mooie momenten: zoals een knuffel van je kind.
Ouderschap vind ik moeilijker dan ik had verwacht. Het geeft mij heel veel, maar kost mij ook heel veel.
Mijn meiden zijn mijn alles en ik zou ze niet kwijt willen, maar soms zit ik er ook doorheen. Ik weet dat het normaal is. Ik hoop dat wanneer iemand in een soortgelijke situatie zit, zoals ”waarom ben ik aan kinderen begonnen?”, dat ze dan denken aan de mooie momenten met hun kinderen. En ik hoop dat ze weten dat iedere ouder zulke momenten kan ervaren.
Jonge kinderen zijn vooral heel pittig omdat je je hele leven aan hun moet aanpassen. Je ritme verandert continu en je moet je de hele tijd aanpassen. Nu mijn jongste 3 is (bijna 4) weet ik dat het echt makkelijker wordt. Dit wil ik iedereen meegeven. Soms is het echt lastig en lijken er alleen minder mooie momenten te bestaan. Probeer op deze momenten echt te genieten van de kleine, mooie momenten: zoals een knuffel van je kind.
Ik sta open voor contact met andere ouders die even hun ei kwijt moeten en gewoon even over ouderschap wilt praten. Deze personen mogen mij een berichtje sturen op Instagram.
Het helpt namelijk om in contact te zijn met anderen in een soortgelijke situatie. Dit hoeven echt niet uitsluitend mensen met autisme te zijn, want alle ouders hebben het soms lastig. Ik heb heel veel aan vriendinnen die kinderen van dezelfde leeftijd hebben. En ook aan mijn partner.
Heb je autisme (of een sterk vermoeden hiervan) en wil je ook graag je verhaal delen op de website? Dat kan!
Neem gerust contact met mij op via de mail en geef aan over welk thema je graag wat wilt delen.
Wereld van Autisme 2021 © Alle rechten voorbehouden
Privacy-beleid | Algemene Voorwaarden | Cookie-beleid | KvK: 83749837
