Het verhaal van Soyoung

Het verhaal van Soyoung

hintersee, bergsee, mountains

Het verhaal van Soyoung | Over emotionele achterstand

Leeftijd: 28 jaar

Hobby’s/interesses: muziek, Disney en reizen.

Soyoung en Mickey Mouse

Waar gaat dit verhaal over?

Ik wil het in mijn verhaal hebben over autisme en sociaal-emotionele achterstand. Ik zie daar nog niet zo veel over terug online. En voor zo ver ik weet, heeft elke autist wel een sociaal-emotionele achterstand. Het kan wel per autist verschillen hoe groot die achterstand is. In deze blog wil ik het hebben over wie ik ben en wat mijn interesses zijn.

Dit ben ik:

Ik ben Soyoung en ben 28 jaar oud. Ik hou het meest van muziek, Disney en reizen. Maar er zijn nog veel meer dingen die ik leuk vind zoals musicals, dansen en nog veel meer. Zelf kan ik piano spelen en 3×3 en 2×2 rubiks cubes oplossen. 

Recent ben ik ook een Instagram gestart genaamd my_auti_world. Allemaal zeker volgen. Hier ga ik vertellen over mijn reis en concert ervaringen als iemand met ASS, sociale angststoornis, ARFID, en sociale emotionele achterstand. De 1e paar posts op Instagram staan al online. Ik probeer alles zowel in het Engels als in het Nederlands te doen om meer bereik te krijgen. 

Ik ga regelmatig naar Disneyland en wil meer plekken bezoeken in de rest van de wereld. Ook plekken waar ik nog nooit ben geweest. Ik ben al op verschillende plekken geweest.

In deze maatschappij verwachten mensen van je,
dat je je gedraagt naar je leeftijd.

Hoe is de sociale verwachting van de maatschappij?

In deze maatschappij verwachten mensen van je dat je je gedraagt naar je leeftijd. Hoe sociaal je bent, hoe je reageert op situaties en wat je interesses zijn. Ook wat je draagt, is vaak een punt in deze maatschappij. 

Als je een bepaalde leeftijd hebt, wordt er vaak van je verwacht dat je ook doet zoals de gemiddelde persoon doet op die leeftijd. Het wordt niet echt meer geaccepteerd als je nog dingen leuk vindt waarvan de doelgroep voornamelijk kinderen zijn.

Mijn interesses zijn ook anders dan mijn leeftijdsgenoten. Dingen die voor kinderen zijn gemaakt kan ik soms nog wel leuk vinden.

Hoe uit zich dat bij mij?

Mensen met autisme of autisten hebben veelal een lagere sociale-emotionele leeftijd. Ze zeggen dat het gemiddelde rond de 15 jaar ligt. Bij mij is de sociaal emotionele achterstand wat anders. Ik zit waarschijnlijk nog onder dat gemiddelde van 15 jaar. Ik heb moeite met de sociale omgang met andere mensen. Ik kan soms op een manier reageren die andere mensen dan kunnen zien als ‘kinderachtig’. 

Ook kan ik sneller van slag raken als iets niet helemaal gaat zoals ik het in mijn hoofd heb. Mijn interesses zijn ook anders dan mijn leeftijdsgenoten. Dingen die voor kinderen zijn gemaakt, kan ik dan soms nog wel leuk vinden.

Op het moment dat klasgenoten steeds meer andere interesses kregen, bleef ik hangen in interesses die ik als klein kind ook al leuk vond. En ik kleedde mij ook vaak nog wel als een kind. Ik hou bijvoorbeeld heel erg van Disney. Ik kijk ook gewoon nog programma’s die eigenlijk bedoeld zijn voor kinderen. 

Ik heb in het begin van mijn tienerjaren nog Het Huis Anubis als special interest gehad. Daarnaast luister ik gewoon nog naar K3. Ook draag ik gewoon nog rustig T-shirts met print erop zoals van Disney of van mijn favoriete band. Als ik naar Disneyland ga, verkleed ik mij het liefst als een van de karakters.

Mensen vinden dat ik mij meer volwassen moet kleden. Maar wat is nou eigenlijk 'je volwassen kleden'? Dat is ook maar een mening.

Welke nadelen ondervind ik?

  1. Dat ik op school vanaf een bepaalde leeftijd vaak buitengesloten werd. Ook wilden mensen vaak niet mij om gaan.
  2. Er werden dan dingen over mij gezegd. Zelfs achter mijn rug om.
  3. Mensen vinden dat ik mij meer volwassen moet kleden. Maar wat is nou eigenlijk ‘je volwassen kleden’? Dat is ook maar een mening.
  4. Mijn interesses werden als kinderachtig beschouwd. Het was niet cool om bepaalde dingen op bepaalde leeftijden nog leuk te vinden.
  5. Ik heb er hele erge rejection sensitive dyphoria aan over gehouden. Het is een veel voorkomend iets bij ADHD, maar ik denk dat ook autisten dit kunnen hebben.
  6. Ik heb nooit het gevoel gehad een beste vriend of vriendin te hebben gehad. Of überhaupt het idee dat ik erbij hoor.
  7. Dat ik nu heel erg negatief zelfbeeld en negatieve gedachtes heb, door de constant negatieve feedback die ik vroeger heb gekregen van mensen om mij heen.

Ik ging op sociale media zoeken naar groepen die te maken hebben met mijn interesses. Zo kreeg ik meer contacten en kon ik met mensen praten
over wat ik leuk vind.

Hoe probeer ik er nu zo goed mogelijk mee om te gaan?

  1. Ik ging op sociale media zoeken naar groepen die te maken hebben met mijn interesses. Zo kreeg ik meer contacten en kon ik met mensen praten over wat ik leuk vind. Ik voelde mij hierdoor minder raar, want er waren meer mensen met dezelfde interesses.
  2. Ik ben in whatsapp-groepen gegaan waar andere autisten in zitten of mensen met dezelfde interesses als ik. Zo heb ik nieuwe vrienden gemaakt en mijn beste vriend leren kennen. En zij nemen mij zoals ik ben. Ook heb ik andere mensen in mijn vriendenkring die ook autisme hebben, wat het makkelijker maakt voor mij.
  3. Ik ga alleen nog maar om met mensen die mijn leven verrijken. Niet meer met mensen die toxic zijn voor mij.
  4. Het moeilijkste van allemaal: ik probeer mij niet veel aan te trekken van de mening van andere mensen. Maar ik moet toegeven dat ook dit voor mij nog een leerproces is.
  5. Ik kan er eenmaal niks aan doen dat ik autistisch ben en een sociaal-emotionele achterstand heb.

Wil jij ook je verhaal delen?

Heb je autisme (of een sterk vermoeden hiervan) en wil je ook graag je verhaal delen op de website? Dat kan! 

Neem gerust contact met mij op via de mail en geef eventueel aan over welk thema je graag wat zou willen delen.

Gerelateerde artikelen