Het verhaal van Danique

Het verhaal van Danique

hintersee, bergsee, mountains

Over Danique

Leeftijd: 26 jaar.

Sinds wanneer heb je je diagnose autisme: sinds maart 2022.

Mijn kracht / talent: ik ben denk eerlijk, betrouwbaar en heb veel doorzettingsvermogen. Als ik mij goed op mijn gemak voel en het gevoel heb dat ik mezelf kan zijn, dan doe ik graag wat voor iemand en ben ik een harde werker. Ik kan mezelf dan helemaal storten op een taak. Ik hou bijv. héél erg van bakken en als ik eenmaal met een taart bezig ben, ben ik erg gedetailleerd en heb veel geduld. 

Favoriete hobby / interesse: ik bak dus graag taarten en schrijf gedichten. In gedichten kan ik echt mijn gevoel en emoties kwijt. Ook ben ik sinds een paar maanden begonnen met gitaar spelen, dit vind ik erg leuk. 

Favoriete stim: Ik zit veel aan mijn handen of zit ergens aan te friemelen. Als ik bijv. bij mijn psycholoog ben en en een tissue in mijn hand heb, ligt deze na een half uur in 100 stukjes op de grond, haha (dat heb ik dan echt niet door). 

Soms kwam autisme voorbij als ik informatie zocht over mijn symptomen. Ik wuifde dit altijd weg voor mezelf. Ik heb geen autisme, daar ben ik te sociaal voor, te empathisch

Hoi Allemaal,

Mijn naam is Danique en ik ben 26 jaar oud. Ik weet sinds maart dat ik autisme heb. Het kwam niet als een totale verrassing. Gedurende mijn leven dacht ik vaker: wat is er toch mis met mij? Waarom is alles zo eng, alles zo spannend, alles te veel? 

Soms kwam autisme voorbij als ik informatie zocht over mijn symptomen. Ik wuifde dit altijd weg voor mezelf. Ik heb geen autisme, daar ben ik te sociaal voor, te empathisch. Ik wist als puber niet goed hoe autisme zich bij meisjes kon uiten.

Ik pushte mezelf om allerlei dingen te doen, zoals op een camping werken, studeren en op kamers gaan. De camping was een nachtmerrie, op kamers hield ik een paar maanden vol. Ik deed het allemaal omdat ik van mezelf moest leren me staande te houden in deze wereld.

Veel puzzelstukjes vielen op zijn plek na mijn diagnose. Waarom die angst toch maar bleef. Waarom werken zo moeilijk voor mij was. Ik snapte eindelijk waarom de wereld soms als te veel voelde. Ik heb echt de vlag uitgehangen

De diagnose

Totdat ik instortte. Moedeloos werd ik ervan dat al het pushen maar niet hielp. De angst bleef. Ik besloot hulp te zoeken. Ik kreeg de diagnose sociale angststoornis. Bij een angstoornis moet je jezelf proberen bloot te stellen. Dit hielp niet: nog meer pushen, deed ik dit niet al uit mezelf al die jaren?

Een paar therapieën en diagnoses verder zei mijn psycholoog: “Danique, heb jij geen autisme?” Ook dit keer wuifde ik het zelf weg. Totdat mijn psycholoog een filmpje liet zien van Céline van Autismekracht, over vrouwen met autisme. Ik ging meer informatie opzoeken en dacht: ja, dit klopt wel! Voor mij dus een positieve ervaring met een hulpverlener die echt verder keek.

Veel puzzelstukjes vielen op zijn plek na mijn diagnose. Waarom die angst toch maar bleef. Waarom werken zo moeilijk voor mij was. Ik snapte eindelijk waarom de wereld soms als te veel voelde. Ik heb echt de vlag uitgehangen.

De autisme community heeft mij in ieder geval al heel erg geholpen om herkenning te vinden. Ik heb er zelfs een mooie vriendschap aan overgehouden, waar ik echt heel dankbaar voor ben

Werk

Toch heeft het niet alles opgelost. Voor mij was het toch ook wel een klap. Oké, ik heb autisme, dus al dat pushen gaat niet werken. Ben ik nog wel in staat om alles te bereiken wat ik wil? Moet ik gaan accepteren dat sommige dingen wat lastiger zullen zijn? Dat een leuke baan moeilijk zal worden? 

Ik zit nu ongeveer een jaar thuis, maar ik heb sinds deze week een autisme coach. Samen met mijn psycholoog heb ik deze hulp via de gemeente (via de WMO) aangevraagd. We hebben een fijne klik en ik hoop dat ik met haar hulp stapje voor stapje meer in balans kom.

De autisme community heeft mij in ieder geval al heel erg geholpen om herkenning te vinden. Ik heb er zelfs een mooie vriendschap aan overgehouden waar ik echt heel dankbaar voor ben. Bij haar kan ik mijn verhaal kwijt, over de zoektocht waar ik nu in zit.

Blijf jezelf

Dit gedichtje schreef ik net nadat ik mijn diagnose kreeg.

Soms is het moeilijk, maar we zijn allemaal uniek met mooie eigenschappen. Als ik het even moeilijk heb, kijk ik nog eens terug naar dit gedicht.

Ik hoop dat we allemaal die balans vinden om onszelf te mogen en kunnen zijn!

Liefs,

Danique

Wil jij ook je verhaal delen?

Heb je autisme (of een sterk vermoeden hiervan) en wil je ook graag je verhaal delen op de website? Dat kan! 

Neem gerust contact met mij op via de mail en geef aan over welk thema je graag wat wilt delen.

Wil je mijn werk supporten? Dat kan met een aankoop in de shop 🙂

Klik op de foto