Ik ben Helena, 37 jaar en samenwonend met mijn hond Pepa. Ik heb haar ruim 7 jaar geleden geadopteerd uit Spanje.
Op mijn 33e kreeg ik de diagnose autisme.
Na een aantal zware jaren waarin behandelingen/coaching, strijd tegen het UWV en het overlijden van mijn moeder en van een dierbare vriendin centraal stonden, probeer ik mijn leven opnieuw vorm te geven. Momenteel ben ik voorzichtig aan het re-integreren bij mijn oude werkgever en aan het onderzoeken wat mijn belastbaarheid is.
Ik breng veel tijd door met mijn hond en luister muziek. Bovendien ga ik graag naar concerten en de schouwburg, hoewel ik daar de dag erna altijd een prijs voor betaal. Omdat ik geregeld tegen veel vooroordelen over autisme aanloop en dit me gigantisch kan frustreren, probeer ik af en toe mijn ervaringen op papier te zetten. De ene keer in dichtvorm, de andere keer in blogvorm. Ik hoop me hier nog wat meer in te ontwikkelen, omdat ik graag anderen ermee zou willen helpen. Zo heb ik zelf namelijk heel erg veel gehad aan blogs en video’s van lotgenoten, waaronder Wereld van Autisme.
Gedichten door Helena
Helena schrijft haar ervaringen rondom leven met autisme graag in dichtvorm op en hoopt anderen hiermee te helpen.