Het is een bijzondere biografie aangezien Marije pas op late leeftijd (42 jaar) werd gediagnosticeerd. Wat daarnaast bijzonder opmerkelijk is, is dat Marije door de jaren heen vele andere diagnoses kreeg, maar dat er nooit werd gedacht aan autisme. Totdat ze er zelf een ontdekking over deed en hier onderzoek naar liet doen. Ook de reacties vanuit de zorg en haar omgeving zijn voor iemand met autisme helaas enorm herkenbaar.

Concluderend is ‘Vleugels met een pleister’ een bijzondere biografie geworden waarin Marije Pietersma openhartig haar persoonlijke verhaal vertelt vanaf de kleutertijd tot aan de diagnose op 42-jarige leeftijd. Ze heeft voordat ze gediagnosticeerd werd met een hoop problemen te kampen gehad. Ik denk dat het voor mede autisten veel herkenning zal geven en dat het boek voor niet-autisten een goede kijk geeft op hoe moeilijk het leven voor iemand kan zijn met autisme.