Disneyland en autisme | door Soyoung

Disneyland en autisme | door Soyoung

hintersee, bergsee, mountains

Hoi, in deze blog ga ik jullie vertellen hoe je het beste Disney kunt ervaren als autist. Wat je allemaal kan doen om een zo goed mogelijke ervaring te hebben. 

Ook vertel ik wat voor aanpassingen Disneyland doet voor ons als autisten om onze ervaring beter te maken. En waarom wij daar dus recht op hebben en dat wij hier zeker geen misbruik van maken.

Soyoung

Gigantische Disney fan

Ik ben zelf echt een gigantische Disney fan. Al vanaf dat ik een baby was. Laatst vond ik zelfs een foto van mijn eerste verjaardag waar ik een Mickey feesthoed draag. Maar ook op mijn derde verjaardag had ik Mickey/Minnie als thema. Ik noem Disney dan ook een van mijn special interests

Ik wilde super graag weer naar Disneyland Parijs gaan en dacht waarom niet. Maar één keer vond ik niet genoeg. Ik wilde namelijk vaker gaan. Daarom koos ik ervoor om een jaarkaart aan te schaffen.  Ik vind dat, ondanks dat je volwassen bent, je gewoon leuk moet kunnen vinden wat je leuk vindt. Ik, als autist, haal hier energie uit. Het geeft mij plezier en ik word er blij van. Dus door veel hier mee bezig te zijn word ik vrolijker, socialer en rustiger van. Door erover te praten heb ik meer sociaal contact. Ik denk dan minder aan mijn angsten dus mijn hoofd wordt er rustiger van.

Hier wat woorden en betekenissen van Disneyland voor de mensen die geen ervaring hebben.

  • Castmember: Zo heten de werknemers van Disneyland.
  • Priority Card: In de Efteling heet dat een ‘Faciliteiten Kaart’. Dit is een kaart om via een andere ingang de attractie te mogen betreden.
  • City Hall:  Gebouw waar je informatie kunt vinden en vragen kunt stellen.
  • Priority Entrance: Ingang van attracties voor mensen die fast pass hebben gekocht of priority card green colour hebben.

Wat doet Disneyland Parijs allemaal voor autisten?

    1. Priority card: Wij hebben recht op een priority kaart. Met deze kaart mag je via de gehandicapten of priority rij. Het hangt van de attractie af welke ingang je moet nemen en ook hoe mobiel je bent. Wel is het zo dat je een bewijs van beperking moet laten zien om hem te kunnen krijgen. Voor autisten is dat dus de autipas. Hiermee wil Disneyland voorkomen dat er misbruik van gemaakt wordt. Ik zelf vind dat een heel goed iets. Bij het aanvragen van de kaart wordt gevraagd hoe mobiel je bent. Lukt traplopen bijvoorbeeld? En kan je zelf de attractie in en de instructies van de castmembers opvolgen? Aan de hand hiervan wordt bepaald welke kleur priority kaart je krijgt. De kleuren zijn ook voor de castmembers om te zien hoe mobiel en zelfstandig je bent voor een attractie, mocht er wat gebeuren.
    1. EHBO en ontprikkelruimte: Bij deze twee ruimtes kun je uitrusten als je even een pauze nodig hebt. Bij de EHBO is er zelfs de mogelijkheid om even te slapen als je dat nodig hebt. Ook hebben ze bij de EHBO een verschoonruimte voor volwassenen/grote kinderen.
    1. Blauwe boekje: Dit heeft Disneyland speciaal ontworpen voor mensen met autisme. Zo kun je je zo goed mogelijk voorbereiden op je bezoek.
    1. Aangepaste rolstoelkamers:  Disneyland heeft aangepaste kamers voor mensen met autisme of in een rolstoel.

     

Waar kan ik als autist last van hebben in een pretpark? En waarom hebben wij dus recht op deze extra ondersteuning?

  1. Prikkels: denk dan aan de vele geluiden van de attracties. De mensen die in de wachtrij door elkaar heen praten en druk doen. De lichten van de attracties. Geur van de verschillend eten. Maar ook hoe smal sommige wachtrijen zijn. De filter van een autistisch brein is kapot. Wij kunnen dus die prikkels niet goed filteren. Het komt allemaal tegelijk binnen en het duurt dan normaal langer voor het gefilterd is. Als ik dus steeds moet wachten in de normale rijen krijg ik dus constant prikkels binnen. En raak ik dus veel sneller overprikkeld. Door die overprikkeling kan ik niet meer goed functioneren en nadenken. Ook kan ik andere klachten krijgen zoals hevige hoofdpijn en ‘s nachts niet kunnen slapen. Mijn hoofd is dan nog bezig om de hoeveelheid prikkels van de dag te verwerken, waardoor mijn hoofd aanstaat (bezig prikkels te verwerken) en dus lukt rusten niet. Vandaar dat wachten in normale rijen voor ons autisten vaak niet te doen is.
  2. Het vele lopen: ik heb naast mijn autisme ook een hartritmestoornis. Soms, als ik er last van heb kan dat veel energie kosten. En dan is het vele lopen vermoeiend. Ik heb dan dat mijn hart even uit z’n ritme is. En dan kost het veel energie, omdat ik een tijdje licht in m’n hoofd en kortademig ben geweest. Mijn lichaam moet dan extra hard werken om mijn hart weer in het ritme te krijgen. Vaak heb ik dan niet meer zo veel energie over om nog veel te gaan lopen. Wachten in rijen lukt dan ook niet meer door het steeds door lopen en niet kunnen zitten voor rust.
  3. Eten: ik heb deels door mijn autisme en deels door een vermoeden van een eetstoornis last van voedsel met bepaalde texturen. Dus ik lust daardoor vrij weinig.
  4. Sociale angst: Ik kan ook last hebben van sociale angst. Ik heb dan ook de diagnose sociale angststoornis. Communicatie met mensen die ik niet ken, bijvoorbeeld castmembers en of karakters, kan ik spannend vinden.

Wat wat doe ik zelf om te voorkomen dat ik overprikkeld raak?

  1. Gehoorbescherming, earplugs of noice-canceling koptelefoon dragen. Ik heb zelf gehoorbescherming gekocht die ik op kan zetten. Die blijft ook bij de meeste attracties goed zitten. Voor de attracties waarbij ik het niet vertrouw, heb ik mijn loop earplugs in. Ook heb ik altijd mijn noice canceling koptelefoon mee. Zo kan ik onderweg of tijdens rustmomenten luisteren naar muziek.
  2. Ik ga overdag op vaste tijdstippen naar de ontprikkelruimte of naar mijn hotel om rusten. Zo zit ik niet de hele tijd in de prikkels. Ik heb ook momenten nodig dat ik even ga slapen, zodat ik het de hele tijd volhoud.
  3. Een attractie met veel prikkels afwisselen met iets met weinig prikkels.
  4. Gaan buiten het hoogseizoen. Dit is makkelijker te doen als je een jaarkaart hebt en gewoon werkt.
  5. Je grenzen kennen: Ik ken mijn grenzen ondertussen en weet dat 4 dagen echt te veel is voor mij, 3 dagen is genoeg.
  6. Voor de karakters heb ik van iemand een kaartje gekregen. Ik heb zelf de naam erop aangepast. Ik kan die laten zien aan een castmember. Zo weten de karakters en castmembers het dat ik sociale interactie spannend kan vinden vanwege mijn autisme en dat ze mij niet zomaar moeten aanraken. Sinds ik dit laat zien, zijn de karakters meet ups zo veel voorspelbaarder geworden. Maar ook omdat ik het vaker gedaan heb.

Wat kun jij doen als je iemand kent met autisme en je gaat voor de eerste keer naar Disneyland?

  1. Zorg dat de autipas hebt.
  2. YouTube filmpjes bekijken: op YouTube staan allemaal filmpjes van de attracties en ook van hoe de hotels eruit zien. Je kunt ze samen bekijken om voorspelbaarheid te geven. Zo weten we meer wat we kunnen verwachten.
  3. Maak een planning samen met je gezelschap. En maak ook afspraken. Zo weten jullie allebei wat jullie gaan doen en wat de sociale verwachtingen zijn.
  4. Bereid bepaalde gesprekjes voor. Bijvoorbeeld als je plannen hebt om karakters te ontmoeten. Of als je ergens een castmember moet aanspreken. Maar ook voor het bestellen van eten kan dat fijn zijn. Zo is het voor ons minder spannend op het moment dat zo een situatie voorkomt. En dan weten we ook beter wat te zeggen en te doen.
  5. Maak afspraken: voor kinderen kun je bijvoorbeeld afspraken maken over wat ze het beste kunnen doen als jullie elkaar kwijt raken. Wie kun je aanspreken? Wat zeg je? Waar spreken jullie af? En vast punt kan ook handig zijn, zo raken kinderen minder snel in paniek.

Ik hoop dat jullie door middel van mijn blogs het brein van autisten beter kan leren begrijpen en dat ik jullie handvatten kan geven om beter met ons om te kunnen gaan. In de hoop dat mensen met autisme in jouw omgeving zich ook welkom zullen voelen en dat zij zichzelf kunnen zijn. Vraag wel altijd aan de desbetreffende persoon wat diegene fijn vindt met betrekking tot diens autisme. Als je één autist kent ken je er maar één. Als je wilt zien hoe ik leef met autisme kunnen jullie mij volgen op Instagram.

Blogs door Soyoung

Ik hoop dat jullie door middel van mijn blogs het brein van autisten beter kan leren begrijpen en dat ik jullie handvaten kan geven om beter met ons om te kunnen gaan. In de hoop dat de mensen met autisme in jouw omgeving zich ook welkom zullen voelen en dat zij zichzelf kunnen zijn. Als je wilt zien hoe ik leef met autisme kunnen jullie mij volgen op Instagram.

Gerelateerde artikelen